Na enkele geslaagde slalomstages met het Franse team ORSATUS, was het vandaag tijd om mijn wedstrijdseizoen officiëel op gang te trekken. Uiteraard reikten mijn ambities niet meer zo ver als vroeger, maar toegegeven, de kriebels in mijn buik bij het ontwaken, waren nog steeds dezelfde!
Onder een stralend winterzonnetje en in perfecte condities mocht ik met het nummer één van start gaan in de CIT-slalomwedstrijd te Courchevel.
In de eerste run was het nog een beetje zoeken naar de juiste vorm, maar gaandeweg kreeg ik meer en meer vertrouwen. In de tweede run probeerde ik al een tikkeltje meer gas te geven en met resultaat. Ik kon enkele plaatsjes klimmen en strandde op de vierde plaats. Dit wordt vaak de ondankbaarste plaats genoemd, maar eerlijk is eerlijk, de drie snelsten hadden een behoorlijke kloof geslagen.
Van teleurstelling dus geen sprake, integendeel. Het gevoel om terug een beetje racer te zijn en het beste van mezelf gegeven te hebben, zijn de redenen waarvoor ik deze come-back plande.
Morgen staat nog een reuzeslalom op dezelfde piste op het programma. Ik ben benieuwd naar de sneeuwcondities voor morgen, want de eerste vlokjes zijn inmiddels aan het vallen.
Voor wie het interesseert, hierbij de link naar de uitslag: